Özel Sektör Çalışanı Olmak Sana Ne Hissettiriyor?
Devlet memurluğunu bu kadar değerli kılan ve “sırtını devlete yaslamak” olarak ifade edilen çalışma şekli neden daha cazip geliyor? Özel sektör çalışanları genel itibariyle neden mutsuz? Özel sektörün avantajları ve dezavantajları neler? Tüm bu sorulara birlikte yanıt bulacağımız yeni bir makaleyi okumak üzeresiniz. Bu makaleyi birlikte yazacağız. Bu şekilde tercihlerimizi daha sağlam temeller üzerine oturtabileceğimize inanıyorum. Sizler, yorumlarınızla makalenin devamını yazmadan önce ben bu soruya kısaca cevap vermek istiyorum. “Özel Sektör Çalışanı Olmak Sana Ne Hissettiriyor?”
Özel Sektörde Çalışmak
Bir çok kez doyumsuz bir patronu veya yönetim kurulunu beslemeye çalışmak gibi görüyorum. Her ne kadar kişisel menfaatlerimiz için çalışıyor olsak da söz konusu özel sektörse eğer insan emeğinin karşılığını layıkıyla alamıyor! Tabi ki istisna firmalar var. Keşke bütün firmalar örnek alsa ama maalesef…
Özel Sektörün Dezavantajları
1- Özel firmalar genellikle sosyal haklarda kısıtlamaya gider. Resmi tatiller olabildiğince kısadır ve bazen resmi tatillerde dahi personelini çalıştıran firmalara şahit olmaktayız.
2- Yıllık izinler genellikle ikiye bölünür. Yılın belli bir döneminde hak ettiğiniz iznin yarısı; başka bir dönemde ise diğer yarısı kullandırılır.
3- Maaşınızın tamamı hesabınıza yatmayabilir. Özellikle İstanbul’da özel firmaların büyük bir bölümü sigorta hırsızıdır ve sizin adınıza yatırılması gereken sigorta pirimini minimum düzeyde ödemek için sizi asgari ücretli çalışan olarak gösterir. Bu yöntem maaşınızın asgari ücret kısmı kadarını maaş hesabınıza elektronik ödeme; kalan kısmını ise resmi olmayan bir şekilde elden ödeme ile gerçekleşir. Dolayısıyla emekli olduğunuzda düşük emekli maaşı alırsınız
4- Firma sizden vazgeçmişse kıdem tazminatı veya ihbar tazminatı ödememek için size mobbing uygulayabilir.
5- Firma yönetimi elde ettiği geliri adil paylaşmaz ve pastaya gözü dönmüş aç kurt gibi saldırırken size sadece kırıntıları verir. (Genellikle)
6- Maaşlar günü gününe yatmayabilir. Sürekli gecikmeler, ertelemeler yaşanabilir.
7- Günde 10 saat ve bazen daha fazla çalışmanız istenebilir. Sosyal hayatınız olup olmaması gözü dönmüş firma yönetimi için önemsiz bir detaydır.
8- Sorumluluk verip yetki verilmemesi veya sorumluluk verip ücret artışı yapılmaması.
Bu olumsuzluklar, özel sektördeki birçok firma için geçerli olsa da istisna firmaların var olduğunu bilmek mutluluk verici. Umarım istisnalar ile çalışıyor olursunuz.
Özel Sektörün Avantajları
Özel Sektörün Avantajları1- Daha fazla gelir potansiyeline sahip olması (Kişisel çırpınışlarınıza bağlı olarak)
2- Rutine bağlamamış bir hayat ve daha fazla kişisel gelişim imkanı
– Başka da bir avantaj göremiyorum. (Varsa siz ekleyin)
Şimdi bu maddeler neticesinde benim yorumum:
Özel sektörde çalışılacaksa bir makinanın sürekli yağlanan çarkı değil; önemli bir parçası olmak ve değer görmek gerektiğini düşünüyorum. Değer göremediğiniz veya hakkınızı tam anlamıyla alamadığınız firmalardan er ya da geç kurtulmanız dileğiyle mikrofonu size çeviriyorum…
Özel Sektörde Çalışıyor Olmak Size Ne Hissettiriyor?
Yorumlarınız benim için ve bloğumdan istifade eden tüm okurlarım için çok önemli. Lütfen kısa da olsa yorum yapınız.
NOT: Bu yazı bir karalama kampanyasına dönüşmemeli. Bu yüzden yorumlarınızda firma ismi vermeyiniz.
Teşekkürler…
Özel Sektörün Benim için avantajı özgürlüğün keyfini çıkarmak.Evet! Yanlış okumadınız. Çünkü ben reklam sektöründe çalışıyorum ve beni sınırlayacak yöneticilerim yok.Çünkü ben; işimi severek ve keyifle yapıyorum.
Çalışmış olduğum iş ortakları mı mutlu etmek beni de mutlu ediyor.
Makalede bahsi geçen istisna ve örnek firmalardan birinde çalışıyor olmalısınız. Mutluluğunuz daim olsun. Özel sektör +1 var mı artıran 🙂
özel sektörde sayısız iş değiştirmiş ,elinde memuriyet imkanı geçmiş ama olmamış birisi olarak şunu söyleyebilrim ki özel sektörün dez avantajı tatil ve patron bazlı işyerleri
avantajları ise sıkıldığında işten çıkabilirsin
işini kendin seçme şansın var
ve farklı sektörlerde farklı insanlarla tanışabiliyorsunuz
eğer yalaka iseniz acayip başarılı oluyorsunuz
Simdiye kadar hangi devlet dairesine isim dustuyse, karsimda altin gun yapiyor havasinda hanimefendiler, adidas polarla işe gelmis beyfendiler ve genel olarak sizin isinizin yanisira kendi muhabbetlerine sohbetlerine, calan telefonlarina cevap vermeye daha eğilimli olan çalısanlarla karşılaştim. İşimi halletmeyi, geç halletmeyi bir yana birakirsam bir kaç defa da yanlış kurumlara (gayet kendinden emin bir ifadeyle) yonlendirildim ve tabiki cevabini alamadigim sayisiz sorular. Bunlar ister istemez insanin vaktini calip sinirlerini yiprattigi icin bir daha gelmeye lanet okuyarak cikiyorsunuz. Ve gunumuz egitim kosullari dusunuldugunde zaten bi at yarisi icinde bir sekilde okulu bitirmeye calisiyosun, yetmio sosyal hayatta neler yaptigin onemli oldugu icin farkli kurumlarda gonullu organizasyonlarda yer aliyosun, belki nice paralar verip cesitli mesleki yada sosyal kurslara gidiyosun veya part time calisiyosun bir is tecruben olsun diye. E bu kadar emekten sonrada acikcasi ben donanimli biriysem adidas polar giymis o beyfendilerle ayni ortamda bulunmak istemiyorum ve kendimi hic bir sekilde gelistirebilecegimi dusunmuyorum. Ve maas garanti, tatiller garanti, hersey super. Fakat bu noktada benim icin isin icine kisisel tatmin giriyor. Ben gercekten isimi iyi yapabiliyormuyum ?n insanlara gercekten yardimci olabiliyormuyum ? Gecen seneden simdiye kadar kendimi gercekten gelistirdim mi ? Ben bu cevaplari devlet memuru oldugumda verebilecegimi dusunmuyorum.
Ozel sirket icinse evet her zaman daha fazlasini isteme baskisi vardir. Fakat sizinde dediginiz gibi kendini gelistirebileceginiz cok daha fazla alan ve konu vardir. Ve yuksek rekabetten dolayi aslinda konfor alaninizdan cikip aslinda neler yapabileceginizi ogrenirsiniz. Liderlik ozelliklerinizi katmaniz daha olasidir. Maasiniz ve mevkiniiz gosterdiginiz performansla genelde dogru orantilidir. Ve ilk izlenim olarak her zaman daha prezentabl ve kendine birseyler katmis insanlarla birlikte olursunuz. Ve dogru disiplin, metot ve prensiblerle calisirsaniz emeginizin karsiliginizi alacaginiz kanaatindeyim.
Yazdiklarim tamamen benim tecrubelerim sonucu olusan fikirlerimdir. Aksi bir dusunceyede her zaman saygim vardir. Ve bahsettigim her konuda da mutlaka istisnalar var. O insan ve kurumlari tenzih ederim.
Telefondan yaziyorum. Bu neden klavyeden kaynaklanan harf hatalari icin lutfen kusuruma bakmayin.
Herkese başarılı ve mutlu bir hayat diliyorum.
Merhaba; uzun ve değerli yorumunuz için teşekkür ediyorum. Size katılmakla birlikte bir konunun altını çizmek istiyorum: Yorumunuzda daha iyi ortamlarda, daha konforlu, daha nezih, daha kaliteli insanlarla gibi tanımlar kullandınız. Bakın hep bir “daha iyi – daha fazla” arayışımız var. -Çünkü bizden hep daha fazlası isteniyor. Biz de daha fazlasını sunarak daha iyisine ulaşmaya çalışıyoruz. İşte bir daha geri dönmeyecek ömrümüzü böyle dikenli yollarda yıpratıyoruz. Ben, devlet memurluğunu daha cazip bulmuyorum, yanlış anlaşılmasın. Benim asıl arzum: özel sektördeki sosyal şartların devlet memurluğundaki gibi esnetilemez ve değiştirilemez olmasıdır.
Bende bir özel sektör çalışanıyım ancak yaşıtımız bir patrona sahip olduğumuz için biraz şanlıyım galiba.
Bana hissettirdiği ise işten çıkarılmanız patronun iki dudağının arasında oluşu hep bir tedirginlik hali veriyor.
Güzel yazı için teşekkür ederim.
Genç yöneticilerle çalışmak iyi oluyor. Tabi ki genç olmasının yanında hoşgörülü, egosuz olması da önemli. Kendinizi hiçbir zaman garanti altında hissedemiyor olmanız ise bu işin en büyük streslerinden biri olmalı. Yine de yorumunuza bakılırsa bir çok özel sektör çalışanından daha mutlusunuz 🙂 Allah daim etsin
Yaşadığımız kapitalist çağın gerekleri birçok işvereni olmaması gereken zamanlarda dükkan açmaya zorladığı için biraz da sistemin yanlışları işi bu noktaya getiriyor. Çalışanının hakkını veren, yıllık, haftalık, bayram tatillerinde hakkını yemeyen sigortasını tam yatıran kendini geliştiren, performansı, mesaisi artan elemanı gözeten işverenlere sözüm yok. Hatta onlara da sorsanız eminin mağdur oldukları sistemden yana pek çok sıkıntıları vardır. Empati yapıp hem işçiyi hem işvereni düşünmek gerek. Lâkin bunun dışında özelde çalışmak günümüz şartlarında makul gelmiyor bana. Kariyer.net’in yaptığı bir araştırmanın sonuçlarına göre üniversite mezunlarının büyük bölümü devlet memuru olmak istiyor. Sebeplerine baktığımızda: Aile, çevre etkisi, yıllık, haftalık izinler, resmi ve dini bayram tatilleri, garanti iş, gününde maaş, ülke şartlarına göre ortalama ve üzerinde maaş gibi sebepler öne çıkıyor. Ülkenin şartları, devletin planlaması, eğitimdeki[lise,üniversite]yanlışlar da böyle bir tablonun çıkmasına sebep oluyor. Tabi ki özel sektörde kendini geliştirmiş yetişmiş, kalifiye insanlar standartlarla yetinmeyip memurluktan her anlamda çok daha iyi yaşam standartlarına sahip olabilir. Özel sektörde çalışmak onlar için iyi şeyler hissettiriyordur. Acizâne 3 yıl eğitim sektöründe eğitimci 5 yılda mağazacılık sektöründe satış sorumlusu olarak çalıştım. Halen bir mağazada satış direktörü olarak göreve devam ediyorum. Bana bu süre zarfında özel sektörün hissettirdikleri ve tecrübeyle sabit yaşattıkları şunlar; [Kurumsal bir firmada çalışmıyorsanız muhtemelen size de benzer şeyleri hissettirebilir.]
1. Olumsuz bir durum olduğu anda[satışlar düşer, işler zayıflar, patronun sıkıntısı vardır, seçim olur vs] işten çıkarılma veya ücretsiz izne çıkarılma hissi
2. Maaşların gününde yatmaması
3. Sigortaların maaş değilde asgari ücret gösterilerek yatırılması.
4. Sabah 7-8 de başlayıp akşam 8-9 a kadar devam eden her ne kadar işimi sevsemde 12 saatlik yorucu mesai
5. Mesaiye kaldıktan sonra hakkını aramadıkça, patrona gitmedikçe verilmeyen fazla mesai ücretleri.
6. Hiçbir zaman tam yapılamayan bayram tatilleri
7. Bu bayramdaki gibi arefe günleri pazara denk gelmişse kesilen pazar tatilleri
8. Sorumluluğunu bilip işini yaptığın halde söylenip can sıkan işveren tipleri.
9. Kız istemeye gittiğinde “ne iş yapıyorsun?” dediklerinde “özel sektörde çalışıyorum” cevabının genelde karşı tarafta kale alınır bir meslek/iş kolu olarak görülmemesi.
10.Ailemde dahil olmak üzere çevremdeki 100 ailenin 90’nın da gördüğüm memurluğun övülmesi, tavsiye edilmesi, özel sektöre güvenilmemesi.
11. Kendime, eşime ve sevdiklerime yeterince vakit ayıramamak.
Biraz fazla uzattım kusura bakmayın 🙂 Bu konuda hayli dolmuşuz. Gerçi kariyer.net ve elemanonline ın son araştırmalarında Türkiye’de devlet/özel sektörde çalışanların %84’ü işinden memnun olmaması sonucu biraz durumu özetliyor. Bünyamin hocama böyle bir konu açıp dertleşmeye vesile olduğu için teşekkür ederiz.
Üstadım, yeniden makale yazdınız resmen. Elinize sağlık. Söylediğiniz her şeye katılıyorum. Ben kapitalizm konusuna da girecektim ama bu defa kimse bizi toparlayamaz diye oralara girmedim 😀 Son zamanlarda kapitalizm ile kafayı bozdum, yanlış yaşadığıma net bir şekilde inanmaya başladım. Toplum olarak, tüm insanlık olarak yanlış yaşıyoruz. Makine gibi yaşıyoruz :/ Neyse girmeyeyim oralara 😀
Duygularımı okadar güzel anlattınızki size teşekkür ediyorum kapitalizm-kapitalist sistem ve dengeli öneriler çok başarılı düşünülmüş duygu denge tatmin bilgi verici ve yerinde bir yorum paylaşım
Ozel sektor sinekten yag cikarmaktir. Personelinden faydalanabildigi kadar faydalanip uzerinden kaymagini almaktir.
İs bolumu yoktur, bir kisiye ne kadar is kitlersem o kadar kardir dusuncesindeler hep.
Maas zamaninda odenmez personelden once kendi araba kredisi, cocuklarinin kolej ucreti ve kredi karti exstresi vardir.
Sigortalar hep kirpilir, emekli oldugunda acisini daha beter gorursun.
Asgariyi yatirayimda geri kalani 3 ay sonra yatirsamda olur mantigi vardir( Sanki personel isini boluk parca yapiyorda)
Kisacasi ozel sektorde calisan insanlar potansiyel bir irgat – karsiligini alamayan bi enayidir.
Sizleri bilmem ama sahsen ben boyleydim.
Saygilar.
Irgat, enayi demeyeydin iyidi 🙂 Bazı firmalar için durum dediğin kadar vahim gerçekten. Bazı mı? Bir çok firma için…
Ben önceden çalıştım özel sektörde ve senin gibi aynı sifatta olan personellerin senin kuyunu kazmaya çalışmaları neden oldunu hiç anlamadıgim bir ust makama kendini beyendirme (yalakalik ) gibi bir çok durum var ve patronun senin iliğine kadar sumurmeye çalışması hanı bunu mudurler vasıtasıyla belirtirler ama her zaman patron iyi mudur kötü karakter olur 🙂 hepsi aynı p.. laciverti 🙂 kısaca yapılacak iş deil 🙂
Yorumların ortak noktası patronların sömürge anlayışı sanırım
Özel sektör lise diplomalı yalakalarin üniversite bitiren insanların enerjisini yaşama sevincini tüketme ve bunu yaparken de sana hayır yapıyormuş gibi davranmasidir. Uzak durun ilk bir ay denediniz olmuyorsa bırakın .simit satın dik durun .
Özel sektörün en kötü aktörleri bankalar. Az ücrete çok iş vardır.
En iyisi kendi işinizin patronu olmak. Küçük ya da büyük fark etmez….
Haklısınız ama “kendi işimizin patronu olmak” cümlesini de sevmiyorum. Acaba network marketing’ciler çok sık kullanıyor diye mi bilmiyorum ama her insan sermaye sahibi değildir. Bazılarımız emeğiyle para kazanmak zorunda.
Kardeşim öncelikle çok güzel bir konuya değinmişsin fikrine sağlık.
Yıllardır özel sektörde sd olarak çalışıyorum. Eğer bu sektörde iyiyseniz biyerlere gelirseniz. Peki iyi olmak ne demek?
İyi satmak? -evet
Çok satmak? -evet
Daha çok satmak? -evet
Hedefi %200 geçerek satmak? -evet
Düzenli olmak? -evet
Güven vermek? -evet
Bunların hepsini yapıyorsanız yükselirsiniz? Mi acaba?
Kesinlikle HAYIR!
Birde yalaka olmak gereklidir bu sektörde. Eğer karakteriniz çok netse kesinlikle bu satış danışmanı olmayı hedefleriniz arasına koymayın. Çünkü 40 yaşına geldiğinizde artık bıkmışlık sendromuna gireceksiniz ve artık elinizde yapabilecek başka bir iş olmayacak..
Sosyal imkanlar kısmına geldiğimizde bu sadece resmi tatiller, yıllık izinler olarak değerlendirilemez.
Gecenin bi vakti evinize gidersiniz. Sabah kalkıp işe gidersiniz. Çocuğunuz varsa, eşiniz yada sevgiliniz haftada 1 gün olan izninizi genel işleriniz mi yoksa aileniz mi? Bu zor kararı vermeniz gerekiyor 1 defaya mahsus değil bir ömür…
Ben galiba baya dertliyim kusura bakmayın sinirlerim bozuluyo. Yazamayacağım daha fazla…
Kamulu günler dilerim..
Bu yorumun sahibini diğer ziyaretçilerime de tanıtmak isterim. Emin benim birlikte ticaret de yaptığım, satış konusunda üzerine daha iyisini tanımadığım bir satış uzmanıdır. Özel sektörden çok iyi beslenebilecek potansiyele sahip bir arkadaşımdır. Onun da böyle düşünüyor olması şüphesiz ki SİSTEMİN SUÇU. Yorumun için çok teşekkür ederim Emin
Emin Beye %100 katılıyorum. Yukarıda acizane sıkıntılarımızı anlattım. Emin Bey gibi bizim gibi bunca arkadaşımız satış rekoru kırıp aylık satış kotalarını doldurup ağzına kadar taşırdığı halde en yüksek satışları yaptığı halde yine de hak ettiğimiz değeri [izin, maaş, sosyal haklar] göremiyoruz. Yukarda dediğim gibi [Kurumsal firmaların ve Çalışanının hakkını veren, yıllık, haftalık, bayram tatillerinde hakkını yemeyen sigortasını tam yatıran kendini geliştiren, performansı, mesaisi artan elemanı gözeten işverenlere sözüm yok]
Emin Bey kurtulmuş sanırım 🙂 Türkiye’de herkesin kamuda istidham edilemeyeceği gerçeğini unutmamak gerek. Allah yâr ve yardımcımız olsun…
Güzel bir yazı olmuş. Bir özel sektör çalışanı olarak olduğu gibi durumu özetlediğinizi söyleyebilirim. Özel sektörde firmanın tek hedefi para kazanmak ve bunun üst sınırı yok. Hep daha fazlası olabilir. Bu nedenle bahsetmiş olduğunuz olumsuz koşullar ortaya çıkıyor. Ayrıca işten her an atılabilme baskısı en önemli motivasyon aracı. Bu arada devlet memurlarına sorsanız işlerinin ne kadar ağır olduğunu anlatırlar o da ayrı 🙂
Güzel bir yazı olmuş, izninizle kaynak göstererek facebook sayfamda yayınlıyorum:)
Memnun olurum 🙂
Özel sektörde çalışmak, işinizi seviyorsanız ve yöneticiniz gerçekten çalışanına değer veriyorsa ben bir sıkıntı göremiyorum.Önemli olanda bu değil midir? Yaptığınız işi zevkle yapıp, çalışma ortamınızda mutluysanız sorun teşkil etmez.Güzel yazınız içinde teşekkür ediyorum.
Sizleri de sayfamıza bekleriz.
http://www.yemekmotoru.com
Evet, güzel bir işveren, güzel çalışma koşulları tabi ki çok iyi olur 🙂 Hakkı hukuku bilen bir işletme olduktan sonra kesinlikle devlet memurluğundan iyidir derim ben
özel sektör zor biraz bence 8 yıl freelance çalıştım biyere bağlı kalmadan kafam rahat diyodum ondada sıkıntılar var tekrar özele devam 😀
Freelance çalışmanın zorluklarını da paylaşır mısınız? Bizim için altın gibi bir bilgi olur. Teşekkürler
Özel sektörde askerlik öncesini de sayarsam 7 yılı aşan deneyimden sonra, kamuda çalışmaya başlayıp 8 yılımı doldurmuş bir mühendis durumundayım. inanın bu çalışma şartlarına göre ülkemde özel sektöre fazlasıyla iyi bakılıyor. müsaadenizle bir kaç konuya değineceğim.
*Devlet memurluğu rutin mi?
Kime göre neye göre? Eğer hayatınızın merkezine işi oturtursanız evet memurluk rutin gözükebilir. Hayatınızda iş dışında bir yaşama odaklanabiliyor sanız, rutin denilen işin sosyal bir hayatta izdüşümü oldukça pozitif olacaktır. Çünkü hayatınızı programlama şansınız bulunacaktır. İşin içinde rutinlik derseniz, rutinlik çemberini büyüterek örnek olarak şantiyede de çalışmış biri olarak şantiye işlerini de rutin olarak değerlendirmek mümkündür. Yani bakış açınız önemlidir.
*Deneyimli sayılabilecek bir çalışan (örnek: mühendis) kamuya niye geçer ki?
Cevap: Benim açımdan sadece “zaman” dır. Yine örnekle anlatayım yeni evlenmişim, İstanbul da oturuyorum. Gebze deki bir şantiyenin elektrik işlerini takip ediyorum. Haftanın 3 günü Gebze deyim, iki tane başka şantiyenin sorumluluğu da var. Cumartesi günü saat 19.30 olmuş. gebze de toplantıdayız. Bizimle alakası olmayan saçma sapan bir konu ve toplantı bitecek ben ümraniyede ki ofise gelip bazı işleri yapıcam vede sonra eve gelicem yarın da kız kardeşimin düğünü var? Şu olayı kime nasıl anlatayım. Bir yerde iş sorumluğum bir yerde ailevi sorumluluklarım. Sonunda radikal bir kararla kamuya geçtim yani aile sorumluluğunu seçtim. Kamuya başladığım ilk sene bazı dkurum dışı görevlerde işimiz erken bitiyordu . Hatırlarım saat 14 de evde olabiliyordum :)) Şu anki görevde ise 17. 20 de evde olabiliyorum. cumartesi-pazar tatilini, rapor tatilini es geçiyorum. Bayramları, resmi tatillerin birleştiği hafta sonu tatillerini doyasıya yaşıyorum. En önemlisi hem kendime hem aileme hemde sevdiklerime vakit ayırabiliyorum.
Benim açıdan özel sektör kamu kıyaslaması yapılması bile gereksizdir.
Deneyimlerinizi paylaştığınız için çok teşekkür ederim. Aslında kıyaslama yapmaktan ziyade tercih yaparken aydınlatıcı olması açısından böyle bir başlık açtım. Mesela ben de sizin gibi düşünüyorum. İnsan dediğin az çalışıp çok sosyalleşmeli 🙂 (veya ailesine vakit ayırmalı). Benim için kamuya geçiş imkanı yoktu ama günde 7 saat, haftasonları izin, bayram vs tıpkı kamu gibi uygulanan özel sektör bir firmaya geçtim. Tıpkı sizin gibi radikal bir kararla.
Kesinlikle size katılıyorum özel sektörde çalışıyorsunuz hakettiğiniz yolluk izinlerinizi bile binbir meşakkatle alabiliyorsunuz. Ailenize vakit ayıramıyorsunuz ki zaten onlar için çocuklarımız için çalışıyoruz sonuç onlara vakit ayıramıyoruz yeri geliyor doktora götüremiyoruz başkalarından rica ediyoruz. İhtiyaç halinde dahi Okullarına gidemiyoruz. İzinler, maaş, sosyal hayat yok. Yemek molaları 15 dk . Birde ne iş yapıyorsun ki zaten şeklinde söylemlerle mobing uygulamaları. Ofis çalışma ortamı uygunsuzlukları verilen hakların geri alınması ve saymakla bitmeyecek şeyler
Özellikle istanbul gibi yerlerde özel sektör bir yerden sonra yetersiz kalıyor. Fazla ağır mesai şartları ve köle gibi kullanılmak insanı bir süre sonra bıktırıyor malesef.
Bazen, hatta çoğu kez… Maalesef haklısınız.
Patron olmak zor işçi olmak daha zor türkiye şartlarında herşey zor artık..
Özel sektörde iş sektörüne göre sorun ve sıkıntılar bence farklılaşıyor. Ağır sanayide fiziki güç insanı bence perişan ediyor. Hem ciddi bir emek hemde karşılığını yeteri kadar alamamak ve buna rağmende başka alternatif olmaması oldukça sıkıntılı bir durum. Ancak sektör farkı göz etmeksizin gelecek kaygısı ve işin garanti olmaması ve her gün ilişiğinin kesilebilecek olması çok kötü insanı boşlukta hissettiren bir durum.
Maalesef haklısınız. Olayın bu yönü de var. Yorumunuzla yazıya katma değer sağladığınız için teşekkür ederim.
nerde çalışırsan çalış dilin kuvvetli olucak 😀
Üniversite lisans mezunusun, mesleğinde Türkiye’nin en iyi üniversitelerinden birinden mezunsun. Askere gitmeden önce 2 yıl mesleğin ile ilgili bir şirket de çalışmışsın. Askerden sonra aileme yakın olayım düşüncesi ile başka bir şirket de iş bulmuşsun.
1- Sabah sekizde iş başı yapıyorsun, akşam mesai kaçta bitecek bell değil bazen 20, bazen 21,22,23
2- Tam öğle yemeği vakti geliyor, hadi iş geliyor, iş beklemez. Aç aç akşamı yapıyorsun.
3- Kendini tatmin etmek isteyen müdürleri memnun etmek için, sabır gösterip kendi işin olmadığı halde yük taşıyor, yerleri süpürüyor-sun.
4- Bütün özverili çalışmana rağmen takdir edilmeyip, küçük bir hatanda hep eleştiriliyorsun.
5- Kendi alanında çalışmadığın için üretkenliğin bitiyor, mutlu değilsin. Gelecek kaygısı taşıyorsun.
6- Cumartesi, pazar tatil olmasına rağmen her hafta mesaiye kalıyorsun.
7- Kendine ayıracak bir saatin bile yok.
8- Kamuda çalışan lise mezunu arkadaşın, sabah 8, akşam 17 eve geliyor, senden az çalışıyor ve senden fazla maaş alıyor. İnsan gibi yaşıyor.
9- Psikolojin bozuluyor, mesai ücretleri tam yatmıyor. Aylık maaşlar hep sekiyor.
10- Kendini geliştiremiyorsun, hani hayallerin vardı, bir bir bitiriyorsun.
11- Eski işini arıyorsun.
12- Bayram, tatil, dinlenme unutuyorsun.
13- Bütün özel sektör böyle mi? diyorsun.
14- Avrupalı olamadık diyorsun.
15- Makinenin önemli bir parçası değilsin artık sıradan bir kayışsın, yıprandın mı atılacaksın.
Biliyorum iş bulmak kolay değil ama personeline değer vermeyen o şirkette zaman kazanmak adına çalışmaya devam ederken, her gün yeni iş başvuruları ile farklı firmalarla görüşmenizi tavsiye ederim. Emin olun, özel sektördeki her firma öyle değil. İnsana değer veren firmaların sayısı çok az ama belli mi olur, belki o azınlıktan biri de size denk gelir. Mutlaka çözüm arayın, küsmeyin hayata. Naçizane. Yorum için teşekkür ederim
Özel sektör zordur hem de çok zor. Yukarıda anlatılan her şeyi yaşarsın ama yaşanılan iki şey bana göre önemlidir: Sabretmeyi öğrenmek ve helal kazanç. Kazancınızın zamanında yatırılmaması veya az olması bakımından görmüyorum ben, “helal” olması yönüyle bakıyorum. Belki bu birçok insan tarafından çok önemli olmayabilir ama ben ölüm gerçeğinin unutulmaması gerektiğine inanırım. Çünkü iş, para, kazanç sahte ve deneme aracıyken (bana göre birer görüntüdür hepsi) ölüm, üzerine milyarlarca kitap yazılan bir gerçekliktir. Yani demem o ki KPSS ye girip devlete kapak atmak ve rahat yaşamak son derece bayağı ve sudan bir hedef,istektir. Özel sektörde çalışırken yaşanılan haksızlarla mücadele etmek elbette gereklidir.Ve hatta belki bu mücadelenizde başarılı da olamayacak ve çok üzüleceksinizdir. Lakin bakmışsınız ki 20 yıldır özel sektörde çalışıyorsunuz. Ve nice sıkıntılar hep hayal olarak arkanızda kalmıştır. Ama bu kalanların bize kattığı değerler bana göre o kadar fazladır ki mutlaka ama mutlaka ölümden sonraki hayatta karşımıza çıkacaktır. Alın terinin karşılığını helal yolla almak ne güzel, alamadığın zaman sabretmek ne güzel erdem. Ben onun için özel sektörde çalışanları severim hele 30-40 yıl (Türkiye gibi bir yerde) özelde çalışıp da emekli olanların hürmetle ellerinden öperim.
Lütfen olayı dini öğelere taşıyıp, kamuda çalışanın kazançının helal olması sorunluymuş gibi (kastedilen budur) yönünyle ilgilenip, kamuda çalışmayı bayağı ve sudan bir hedef göstermek, hangi aklın ürünüdür merak ediyorum. Kusura bakmayın, bu ülkede ki özel sektör çalışan değil, köle istiyor. Maaşını geç al, düşük al, sigortan eksik yatsın ama kazancın helal olsun!!! Sen onları boş ver, kendi işine bak. O sırada iş veren cukkaya devam etsin. Kpss ve yds için aylarca hatta yıllarca çalışan , iyi bir kurumda iyi bir görev almak isteyen kişilerin hedefi son derece sıradan yada bayağı olsun. niye bu adamlar bunun için uğraşıyor. Çünkü kavuştuklarında hem düzenli ve toplum içinde itibarlı işleri olup, kendine ve ailelerine zaman ayırabilecekler. Hayatların yaşam standartlarını yükseltecekler. Herhangi bir şirkette işe başlayıp, her türlü haksızlığı görmezden gelerek devam etmek mi daha iyi seçim yada bayağı ve sudan bir hedef değil!!! Türkiyede özel sektörde çalışan %20 dışında herkes mutsuz ve gergin. Şükür ile sömürü arasındaki çizgiyi iyi belirlemek lazım. ben özel sektörde tam dokuz yıl çalışıp , 34 yaşında kamyua geçmiş bir insanım. o 9 yıl ne kadar renkli ne kadar güzeldi. şimdi bayağı, sıradan bir hayatım var, birilerine göre… Hayatı özel sektörden kurtulduktan sonra buldum. İnsan olduğumu şimdi hissettim.
Kime cevaben yazdınız anlayamadım ama düşüncelerinizi paylaştığınız için teşekkür ederim. Ben, yazımda dinden imandan hiç bahsetmedim 🙂
Pandemi benim ekonomik durumumu kötü yaptı reklam sitesine üye olmakla çare buldum ek iş yapmaya başladım maaşımı dolarla alıyorum benim ekonomik durumum düzelecektir daha önce bursa da herhangi firma da çalıştım firma ismi vermiyorum karalama kampanyası olmasın